2. Przemiany energii w ruchu drgającym

Przyjrzymy się jak zmienia się prędkość w ruchu drgającym. Obserwujemy ruch wahadła.

Wprawiamy wahadło w ruch, czyli nadajemy mu energię kinetyczną. Wahadło się wychyla, prędkość jego maleje aż do zera w momencie gdy osiąga ono maksymalne wychylenie, energia kinetyczna wahadła w maksymalnym wychyleniu jest wtedy równa zeru.

Gdy wahadło znajduje się w maksymalnym wychyleniu, jego wysokość jest największa. Uzyskuje wtedy maksymalną energię potencjalną. Wahadło teraz opada, energia potencjalna maleje a jej kosztem wzrasta energia kinetyczna. W chwili, gdy mija położenie równowagi (jest to najniższe dolne położenie), osiąga maksymalną prędkość i porusza się dalej wskutek bezwładności, ponownie wznosząc się w górę.

W przypadku wahadła mamy nieustanne zamiany energii potencjalnej w energię kinetyczną i odwrotnie. W przypadku kulki na sprężynce mamy zamianę energii potencjalnej sprężystości na energię kinetyczną.

W warunkach rzeczywistych opory ruchu powodują, że amplituda drgań stopniowo się zmniejsza. Pozostawiona sama sobie huśtawka po pewnym czasie przestaje się wahać. Takie drgania nazywamy drganiami tłumionymi. Początkowa energia ciała w takim ruchu jest rozpraszana. Część energii jest zużywana na pokonanie oporów ruchów i zamienia się na ciepło. Amplituda drgań maleje, aż do całkowitego wytłumienia ruchu.